Suriname in Nederland
Eind oktober was het Diwali feest. Dit feest wordt altijd uitgebreid gevierd in de woongroep Bindrawan Bhawan, met eten muziek en dans. Ook ik was uitgenodigd door het bestuur van deze groep om het feest mee te vieren. Veelzeggend voor de gastvrijheid van deze groep, is dat er naast mij ook buurtbewoners uitgenodigd waren en ook kwamen.
Een mooie aanleiding om eens wat langer te praten met een van de bewoners van het eerste uur. Mevrouw Ramkisorsingh luistert naar de prachtige naam Sarodjenie, het geen lotusbloem betekent. Zoals zoveel mensen met een Hindoestaanse achtergrond komt de familie van Sarodjenie oorspronkelijk uit India en is een paar generaties geleden naar Suriname verhuisd. Daar heeft Sarodjenie gewoond tot haar 21 jaar. Toen haar schoonmoeder overleed, is zij met man en eerste kind, dat net geboren was, naar Nederland verhuisd om de familie en met name haar zwagers bij te staan. En met haar bijna de hele familie, om dicht bij elkaar te blijven.
De eerste maanden moest zij erg wennen, daar in Utrecht waar zij toen, samen met de andere familie, woonde. Vooral het gure klimaat vond zij onplezierig. Wat hielp was dat Sarodjenie , met name toen haar vier kinderen groter werden, altijd veel vrijwilligerswerk heeft gedaan. Zo heeft ze onder andere heel lang Nederlandse les aan Marokkaanse vrouwen gegeven.
Na 27 jaar in Utrecht te hebben gewoond is Sarodjenie met haar man naar Den Haag verhuisd. De kinderen studeerden toen allemaal. Ook in Den Haag heeft Sarodjenie van meet af aan altijd met plezier vrijwilligerswerk gedaan, onder andere in de tempel. Zodoende kwam zij via de Hindoestaanse Ouderen Bond met de woongroep Bindraban Bhawan in aanraking, toen deze net in oprichting was.
Na haar scheiding hebben haar kinderen haar geadviseerd om hier te gaan wonen. Ze had immers nooit alleen gewoond, dus het leven in een woongroep zou haar vast goed bevallen. Opnieuw was het even wennen aan de nieuwe situatie, maar nu is ze heel gelukkig in woongroep Bindraban Bhawan.
Het leven in de woongroep is aangenaam; er is altijd wel iemand om een praatje mee te maken. En in geval van nood staat men voor elkaar klaar. Het mooie van Bindraban Bhawan is, dat er naast Hindoestanen ook bewoners zijn, die van oorsprong Nederlands zijn. En bij feesten worden altijd ook de buurtbewoners uitgenodigd, die graag komen. Sarodjenie is secretaris van het hedendaagse, actieve bestuur, dat verder bestaat uit, Jan Mohansingh, de voorzitter en Ineke van den Breevaart, de penningmeester.
